WYBÓR PROCEDURY
Przeprowadzenie testu zależy od rozmiaru kleszcza. Procedura pierwsza przeznaczona jest dla małej i średniej wielkości kleszczy (≥ 8 mm), druga dla dużych (powyżej 8 mm).
PROCEDURA DLA MAŁYCH I ŚREDNICH KLESZCZY (≤ 8 mm)
1. Umieść kleszcza w probówce i uzupełnij o 3 krople buforu 2. Zhomogenizuj całość patyczkiem do momentu, kiedy mieszanina będzie wystarczająco jednorodna. Odrzuć widoczne pozostałości ciała kleszcza oraz patyczek. 3. Pobierz pipetą mieszaninę starając się, by nie pobrać pozostałości ciała kleszcza, które mogłyby wpłynąć na wchłonięcie płynu przez pasek testu. 4. Wyciągnij kasetkę testową z foliowego opakowania i umieść na czystej płaskiej powierzchni. Kasetkę można opisać w celu późniejszej identyfikacji. W celu osiągnięcia najlepszych rezultatów należy użyć kasetkę niezwłocznie po otwarciu. 5. Zaaplikuj mieszaninę na obszar absorpcyjny – od tego momentu zaczyna ona się przemieszczać wzdłuż membrany. 6. Odczekaj 10-15 minut na pojawienie się barwnych pasków w obszarach kontrolnym (C) i testowym (T) i zinterpretuj wyniki. Nie należy analizować wyników po upływie 20 minut i dłuższym.
PROCEDURA DLA DUŻYCH KLESZCZY (> 8 mm)
1. Umieść kleszcza w probówce i zgnieć patyczkiem do momentu, kiedy będzie możliwe pobranie płynu z ciała kleszcza. Im więcej płynu uzyskano, tym łatwiej uda się wykonać test. Odrzuć widoczne pozostałości ciała kleszcza oraz patyczek. 2. Pobierz pipetą płyn starając się, by nie pobrać pozostałości ciała kleszcza, które mogłyby wpłynąć na wchłonięcie płynu przez pasek testu. 3. Wyciągnij kasetkę testową z foliowego opakowania i umieść na czystej płaskiej powierzchni. Kasetkę można opisać w celu późniejszej identyfikacji. W celu osiągnięcia najlepszych rezultatów należy użyć kasetkę niezwłocznie po otwarciu. 4. Zaaplikuj kroplę płynu na obszar absorpcyjny a następnie 2 krople buforu – od tego momentu płyny zaczynają się przemieszczać wzdłuż membrany. 5. Odczekaj 10-15 minut na pojawienie się barwnych pasków w obszarach kontrolnym (C) i testowym (T) i zinterpretuj wyniki. Nie należy analizować wyników po upływie 20 minut i dłuższym.
Uwaga: jeżeli badany roztwór nie migruje równomiernie w okienku reakcyjnym po 30 sekundach: dodaj jedną kroplę buforu do oczka absorpcyjnego. Można również końcówką pipety naciskać na obszar absorpcyjny, co powinno pozwolić na dalszą migrację badanego płynu.
INTERPRETACJA WYNIKÓW
POZYTYWNY: Widoczne są dwa prążki – w obszarze kontrolnym (C) oraz testowym (T). Prążek T może różnić się intensywnością od prążka C.
NEGATYWNY: Widoczny jest tylko prążek w obszarze kontrolnym (C), brak widocznego prążka T.
NIEPRAWIDŁOWY: Brak prążka w obszarze kontrolnym (C) niezależnie od pojawienia się prążka T. Niewystarczająca ilość próby użytej w teście i niestosowanie się do procedury stanowią najczęstsze przyczyny nieprawidłowego wyniku. W celu powtórzenia badania wykonaj test poprawnie przy użyciu nowej kasetki. Jeśli problem się powtarza, zaprzestań powtórzeń i skontaktuj się z producentem / lokalnym dystrybutorem.
KONTROLA JAKOŚCI
Kasetka testowa QuickTick jest wyposażona w wewnętrzną kontrolę proceduralną. Kolorowy prążek pojawiający się w rejonie kontrolnym (C) potwierdza dodanie wystarczającej ilości płynu oraz odpowiednią przepuszczalność membrany i poprawność przeprowadzenia procedury. Nieobecność prążka w tym rejonie dyskwalifikuje test. Zestaw nie zawiera kontroli zewnętrznej. Zaleca się jednak przeprowadzenie testu z kontrolą pozytywną i negatywną jako potwierdzenie procedury i weryfikację odpowiedniego przebiegu testu. Materiały kontrolne wymagane dla właściwego badania laboratoryjnego są dostępne komercyjnie.
PRZECHOWYWANIE I STABILNOŚĆ
QuickTick Test powinien być przechowywany w temperaturze 2-30ºC w nieotwartym opakowaniu od producenta. Nie należy używać testu jeśli opakowanie jest nieszczelne. Maksymalny okres trwałości testu został podany na opakowaniu zewnętrznym oraz na aluminiowej saszetce zestawu testowego.
CZUŁOŚĆ I SPECYFICZNOŚĆ
Badania porównawcze z roku 2009 i 2013/2014. Metoda porównawcza: PCR Analiza kleszczy pod kątem obecności bakterii Borrelia w reakcjach typu PCR oraz przy użyciu QuickTick Test wykazała, że gatunki B. burgdorferi sensu stricto, B. afzelii oraz B. spielmanii wykrywano w obu tych metodach.
LITERATURA
1. J. Eckert, K.T. Friedhoff, H. Zahner, P. Deplazes: “Lehrbuch der Parasitologie für die Tiermedizin” Parasitology Textbook for Veterinary Medicine, Enke Publishing House, 2nd fully revised edition 2008
2. W. Luttmann, K. Bratke, M. Küpper, D. Myrtek: “Der Experimentator Immunologie” Immunology, the Experimentalist, Spektrum Academic Publishing House, p.110 et seq., 3rd edition 2009
Nikt jeszcze nie napisał recenzji do tego produktu. Bądź pierwszy i napisz recenzję.
Napisz recenzję